ruten
Encyklopedia PWN
ruten, Ru, ruthenium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 44;
pierwiastki chemiczne tworzące 8. grupę układu okresowego pierwiastków: żelazo (Fe), ruten (Ru), osm (Os) i promieniotwórczy has (Hs), którego właściwości nie są zbadane;
brachyterapia
metoda radioterapii (kontaktowej) za pomocą promieniowania jonizującego izotopów promieniotwórczych umieszczanych czasowo w bezpośrednim otoczeniu guza nowotworowego.
[gr. brachýs ‘krótki’, therapeía ‘opieka’, ‘leczenie’],
farmaceuta ros., pochodzenia niemieckiego;
elektrokataliza
przyspieszanie (kataliza) reakcji elektrodowej w wyniku silnego oddziaływania, często z utworzeniem wiązania chem., reagenta (substratu, produktu pośredniego lub końcowego) z powierzchnią elektrody;
[gr.],
hydroformylowanie, synteza okso, synteza oxo,
reakcja chemiczna polegająca na przyłączeniu tlenku węgla (CO) i wodoru (H2) do cząsteczek związków nienasyconych, zwłaszcza alkenów, z przedłużeniem łańcucha węglowego i wytworzeniem aldehydów oraz alkoholi;
